Do zabytków związanych z kulturą kupiecką średniowiecznego Krosna zaliczyć należy odważniki wykonane z ołowiu i żelaza. Zdecydowana większość z nich odkryta została w obrębie domu wójtowskiego, jeden zalegał w latrynie zlokalizowanej przy niej.

Ołowiane odważniki posiadają kształt zbliżony do cylindrycznego,  niekiedy lekko stożkowaty, na niektórych czytelne są wgłębienia na płaszczyznach górnej i dolnej, zaś w przypadku kilku widoczne są ślady formowania bocznych powierzchni w wielościan. Żelazne okazy posiadają kształt sześcienny. Waga poszczególnych egzemplarzy różni się dość znacznie (od 12,82 do 31,36 g egzemplarze ołowiane; 15,35 do 23,54 g egzemplarze żelazne). W przypadku żelaznych odważników najtrudniej jest określić ich pierwotną wagę, gdyż korozja mogła spowodować pewne odchylenia od właściwego ciężaru. Odważniki w średniowieczu stanowiły miarę odniesienia do systemu wagowo-pieniężnego przy zawieraniu transakcji. Ze względu na funkcjonowanie w obiegu różnych pieniędzy, zarówno w postaci monetarnej jak i niemonetarnej, pieniądz w średniowieczu musiał być odważany. Odważniki z reguły stanowiły część wagową grzywny.

Od czasów wczesnego średniowiecza ich ciężar oscylował w granicach 16-32 g, czasem zdarzały się nieco lżejsze, bądź cięższe dochodzące do czterdziestu kilku gramów