Eneolityczne topory miedziane są wyjątkowo rzadkimi znaleziskami na obszarach leżących na północ od Karpat. Z obszarów Polski znanych jest tylko kilkanaście okazów. Większość z nich to znaleziska luźne. Topór odkryto w latach pięćdziesiątych na Pogórzu Dynowskim, w lewobrzeżnej partii środkowego dorzecza Sanu, w miejscowości Krzemienna, gm. Dydnia. Niedaleko, około siedem kilometrów od miejsca znalezienia, w Hłudnie, gm. Nozdrzec, odkryto także dwa topory miedziane oraz ślady bogatego osadnictwa datowanego na młodszą epokę kamienia. Surowiec i forma okazu poświadcza eneolityczną chronologię. Tego typu zabytki powszechnie występują na terenach Kotliny Karpackiej. Okaz z Krzemiennej, jak też inne eneolityczne topory miedziane odkryte na obszarze Polski, stanowią importy z tamtych terenów. Topór z Krzemiennej łączyć należy z późnymi fazami cyklu polgarskiego i datować na II połowę IV tysiąclecia p.n.Ch.