Badania archeologiczne prowadzone w roku 2000 w obrębie Rynku krośnieńskiego zaowocowały odkryciem studni, przekształconej w latrynę zawierającą bardzo bogaty materiał zabytkowy. Zlokalizowana była przy tylnej ścianie domu wójtowskiego obok NE narożnika budynku. Wykonana z drewna, posiadała konstrukcję słupowo-ramową, zarys czworokątny o wymiarach 1,5 x 1,6 m, a jej dno, wykute w skale, dochodziło do głębokości 7,2 m. Wnętrze zawierało mocno zawilgocone, prawie czarne wypełnisko, przepełnione fekaliami. W jego obrębie odkryto dużą ilością zabytków archeologicznych oraz szczątków organicznych, drobnych kamieni rzecznych oraz licznych pestek owoców. Wśród nich zalegała także dranica wykonana z drewna jodłowego z wydrążonym otworem. Analiza dendrochronologiczna zabytku wykazała, że drewno z którego ją wykonano ścięto po 1430 roku. Drewno na budowę cembrowiny studni pozyskano w latach 1422-1458.